Stoicyzm to starożytna szkoła filozoficzna, której celem jest pomoc jednostkom w osiągnięciu wewnętrznego spokoju poprzez racjonalne myślenie i stałą samodyscyplinę. Stoicyzm uczy swoich wyznawców, by cenili swoje zasady ponad rzeczy materialne.
Jak narodził się stoicyzm?
Stoicyzm narodził się w 301 roku p.n.e. Twórca stoicyzmu to Zenon z Kition. Był on kupcem, który mieszkał na Cyprze. Podróżował do Aten w Grecji, aby dowiedzieć się więcej o filozofii i studiować z filozofami sokratejskimi. Po wielu latach mieszkania w Atenach wrócił na Cypr i na podstawie zdobytej wiedzy założył szkołę stoicką.
Kim są najważniejsi przedstawiciele stoicyzmu?
Do najważniejszych przedstawicieli stoicyzmu należą między innymi Epiktet, Seneka i Marek Aureliusz. Epiktet był greckim nauczycielem i jest uważany za jednego z najważniejszych filozofów stoickich. Seneka był rzymskim filozofem, mężem stanu i pisarzem. Napisał on wiele książek o filozofii stoickiej. Marek Aureliusz był cesarzem Rzymu w II wieku n.e. Był również członkiem filozofii stoickiej. Jego pisma dotyczące stoicyzmu, są uważane za jedne z najbardziej szanowanych dzieł filozoficznych w całej historii.
Jakie poglądy głosi stoicyzm?
Filozofia stoicka postuluje, że ludzie powinni starać się kontrolować swoje emocje poprzez praktykowanie samodyscypliny. Stoicy wierzą, że emocje takie jak gniew, niepokój i smutek zniewalają ludzi i sprawiają, że cierpią. Kontrolując te emocje, ludzie nie tylko unikną cierpienia, ale także będą mogli podejmować lepsze decyzje w życiu codziennym. Logos stoicki to pojęcie, które zostało wprowadzone do filozofii greckiej przez Heraklita z Efezu. Wierzył on w niezmienność między uniwersalną zmiennością rzeczy a subiektywną zdolnością poznawczą. Koncepcja logosu została przyjęta przez stoików, którzy rozwijali tezy o uniwersalności świata i tożsamości obowiązujących praw
Zostaw komentarz