Szczęście to trudna rzecz do zmierzenia. Nie jest to coś, co można bezpośrednio zaobserwować, określić ilościowo lub przeanalizować. Taki stan rzeczy jednak nie powstrzymał filozofów od prób ustalenia, czym ono jest i jak możemy je osiągnąć. W swoich próbach zdefiniowania szczęścia i znalezienia sposobów na jego osiągnięcie, filozofowie wymyślili wiele definicji szczęścia. Czytaj dalej, jeśli chcesz się dowiedzieć, dlaczego filozofowie interesowali się szczęściem, oraz czym jest szczęście dla najbardziej znanych z nich.
Dlaczego filozofowie pytali, czym jest szczęście?
Filozofów od zawsze intrygowało to pytanie. Jeszcze zanim pomyślano o szczęściu jako koncepcji odrębnej od innych emocji, filozofowie próbowali zrozumieć, jak ten stan się czuje. W miarę jak świat i nasze rozumienie go ewoluowały, zmieniały się też nasze wyobrażenia o szczęściu. Wczesna próba zdefiniowania szczęścia i odróżnienia go od innych stanów emocjonalnych pochodzi od greckiego filozofa Arystotelesa.
Czym jest szczęście dla najbardziej znanych filozofów?
Arystoteles wierzył, że jeśli zrozumiemy, jakim uczuciem jest szczęście, będziemy mogli znaleźć sposób na osiągnięcie go w naszym życiu. Zdefiniował on szczęście jako emocjonalny stan dobrego samopoczucia, w którym niczego nie brakuje.Szczęście dla Epikura to posiadanie skromnego i prostego życia bez bólu i strachu przed śmiercią. Uważał, że kluczem do szczęścia jest posiadanie kilku prostych przyjemności w życiu, takich jak przyjaźń i dobre zdrowie. Dla Konfucjusza szczęście było stanem, w którym żyjemy etycznie i dokonujemy dobrych wyborów moralnych. Konfucjusz wierzył, że prowadzenie moralnego życia prowadzi do szczęścia. Uważał, że możemy to osiągnąć, upewniając się, że żyjemy w stanie harmonii ze społeczeństwem i z własnym sumieniem.
Zostaw komentarz