Jakie zasady głosi filozofia romantyzmu?

Home » Jakie zasady głosi filozofia romantyzmu?
Filozofia romantyzmu – świece w komnacie.

Romantyzm był reakcją na racjonalistyczną filozofię oświecenia i rosnące przekonanie, że życie jest coraz bardziej cywilizowane i sztuczne. Romantycy cenili intuicję nad logiką, osobistą reakcję nad obiektywną prawdą, a także indywidualne doświadczenie zamiast norm społecznych. Wierzyli, że życiem należy kierować z głębi własnej duszy, a nie poprzez przestrzeganie zasad społeczeństwa czy przestrzeganie kodeksów moralnych. 

Kiedy rozwinęła się filozofia romantyzmu?

Ruch romantyczny po raz pierwszy pojawił się podczas Wieku Oświecenia, kiedy to ludzki rozum był celebrowany jako najcenniejsze źródło wiedzy, a cywilizacja była uważana za wyższą od natury. Romantyzm rozwijał się w miarę wprowadzania nowych technologii, a społeczeństwo stawało się coraz bardziej zorganizowane, uprzemysłowione, skomercjalizowane i rządzone przez prawa naukowe. Romantycy buntowali się przeciwko idei uniwersalnych praw, skłonności do sprowadzania wszystkich zjawisk do ogólnych zasad i rosnącemu zapotrzebowaniu na racjonalność.    

Kim byli przedstawiciele filozofii romantyzmu?

Reprezentatywni myśliciele romantyzmu to między innymi Johann Wolfgang von Goethe, Friedrich Schiller, Samuel Taylor Coleridge czy William Wordsworth. Pisarze ci pochodzili z różnych narodowości i wyznawali różne szkoły filozoficzne. Inspirowali się i wpływali na siebie nawzajem. Romantyków łączyła niechęć do regimentacji życia i wzrostu racjonalizmu, zamiłowanie do świata przyrody, przekonanie, że emocje są ważniejsze od rozumu, otwartość na zjawiska nadprzyrodzone i nacisk na znaczenie jednostki. Cenili też wyobraźnię, geniusz twórczy, poezję i estetyzm.

Na czym polega filozofia romantyzmu?

Ruch romantyczny cenił emocje nad rozumem. Odrzucał ideę uniwersalnych praw i kładł nacisk na znaczenie jednostki. Chwalił wyobraźnię, kreatywność, poezję i estetyzm. Romantycy wierzyli, że życiem należy kierować z głębi własnej duszy, a nie poprzez przestrzeganie zasad społeczeństwa czy stosowanie się do kodeksów moralnych. Cenili intuicję nad logiką i osobistą reakcję nad obiektywną prawdą. Uważali, że natura jest z natury dobra, podczas gdy cywilizacja jest sztuczna i z natury zła. Romantycy byli również antyracjonalistami, którzy uważali, że zdolność człowieka do rozumowania jest ograniczona i subiektywna. Twierdzili, że postrzegamy świat przez zasłonę pojęć, które zniekształcają rzeczywistość. 

Zostaw komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany