Jakie poglądy głosi filozofia Schopenhauera?

Filozofia Schopenhauera jest interesującym ujęciem sposobu, w jaki działa świat i jak ludzie powinni w nim działać, a najsłynniejsze dzieło filozofa to „Świat jako wola i przedstawienie”, czyli jego filozoficznego systemu. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się, kiedy narodziła się filozofia Schopenhauera, jakie są jej charakterystyczne cechy i założenia, jak jest wykorzystywana w literaturze oraz czy poglądy Schopenhauera są poparte dowodami.

Kiedy narodziła się filozofia Schopenhauera?

Arthur Schopenhauer urodził się 22 lutego 1788 roku w Gdańsku. W młodości interesował się literaturą i muzyką. Później studiował filozofię na Uniwersytecie w Berlinie oraz na Uniwersytecie w Getyndze. W 1819 roku Schopenhauer ukończył pracę doktorską „O poczwórnym korzeniu zasady dostatecznego rozumu”. Wydarzenie to przyjmuje się jako narodzenie jego filozofii. Filozofia Schopenhauera wpisuje się w zachodnią tradycję filozoficzną. Duży wpływ na niego mieli starożytni Grecy oraz inni filozofowie tradycji zachodniej, m.in. Baruch Spinoza, Gottfried Wilhelm Leibniz czy Immanuel Kant. Zmarł 21 września 1860 roku we Frankfurcie nad Menem.

Jakie są cechy charakterystyczne filozofii Schopenhauera?

Filozofia Schopenhauera to filozofia pesymizmu i realizmu. Pesymizm można rozumieć jako negatywny sposób patrzenia na świat i przekonanie, że świat jest zły. Filozofia Schopenhauera charakteryzuje się również realistycznym spojrzeniem na świat. Realizm to pogląd, że świat istnieje poza naszymi umysłami. Jest przeciwieństwem idealizmu, który mówi, że świat jest reprezentacją umysłową. Filozofia Schopenhauera utrzymuje, że przedmioty istnieją poza naszymi umysłami, że postrzegamy je i że poznajemy je poprzez nasze zmysły.

Jakie są założenia filozofii Schopenhauera?

    Założenia filozofii Schopenhauera przedstawiają się następująco:

• Rzeczywistość jest jedna, oznacza, że wszystko istnieje w jednym miejscu, a tym miejscem jest rzeczywistość. Rzeczywistość to wszystko, co istnieje poza naszym umysłem. Jest to świat, gwiazdy, słońce, księżyc, zwierzęta, rośliny i wszystko inne co nas otacza.
• Wszechświat jest wieczny i nieskończony, znaczy, że wszechświat istnieje zawsze i że nigdy się nie kończy. Gdybyśmy mieli pójść tak daleko, jak to tylko możliwe, uznalibyśmy, że wszechświat wciąż by trwał. 
• Świat rządzi się prawami naturalnymi, to przeświadczenie, że świat podąża za konkretnym wzorcem. Pewne rzeczy są bardziej prawdopodobne niż inne. Na przykład, jeśli idziesz w deszczu bez parasola, jest bardziej prawdopodobne, że zmokniesz, niż jeśli idziesz w deszczu z parasolem. 
• Wszystkie zjawiska są redukowalne do jednostek podstawowych, czyli założenie, że wszystko na świecie można rozłożyć na mniejsze części.

Gdzie filozofia Schopenhauera jest obecna w literaturze?

Filozofia Schopenhauera jest obecna w literaturze poprzez pesymizm, realizm i symbolikę literacką. Jego pesymizm jest obecny w wielu wierszach i opowiadaniach. Przykładem mogą być wiersze takie jak „Rój” Williama Cullena Bryanta lub „Rynek goblinów” Christiny Rossetti. Realizm z kolei jest obecny w opisach miejsc, postaci, uczuć czy myśli. Symbolizm literacki możemy dostrzec w opisach zwierząt lub kolorów.

Czy poglądy Schopenhauera są poparte dowodami?

Poglądy Schopenhauera są na ogół poparte dowodami. Niektóre z jego poglądów są poparte badaniami naukowymi, inne zaś logiczną dedukcją. Przeprowadzono badania, w których pytano ludzi, jak bardzo są zadowoleni ze swojego życia. Wyniki pokazują, że ludzie są na ogół pesymistami, mającymi podobny do filozofa pogląd na realizm. Za poglądami Schopenhauera na temat pesymizmu filozoficznego przemawia również fakt, że świat jest pełen nieszczęść. Na przestrzeni dziejów ludzie cierpieli z powodu wielu katastrof naturalnych i tych spowodowanych przez człowieka.