Antropologia filozoficzna

Home » Antropologia filozoficzna
Czym jest antropologia filozoficzna? NA zdjęciu ciemny, stary pomnik filozofa.

Antropologia filozoficzna jest określana jako filozofia „humanistyczna” lub „idealistyczna”, ponieważ analizuje to, co odróżnia nas od zwierząt i innych ludzi. Innymi słowy, antropologia filozoficzna jest gałęzią filozofii, która odpowiada na pytania dotyczące ludzkiej natury. Przygląda się temu, kim jesteśmy i jak powinniśmy postępować, aby prowadzić dobre życie. Z tego artykułu dowiesz się, jacy są najbardziej znani przedstawiciele antropologii filozoficznej oraz jakie poglądy antropologia filozoficzna głosiła w średniowieczu.

Najbardziej znani przedstawiciele antropologii filozoficznej

Antropologia filozoficzna miała wielu przedstawicieli na przestrzeni dziejów. 

  • Arystoteles –  ojcem antropologii filozoficznej. Arystoteles słynie z tego, że postawił pytanie, co to znaczy być człowiekiem. 
  • Augustyn – Augustyn jest twórcą antropologii chrześcijańskiej. Twierdził, że bycie człowiekiem to relacja między osobą a Bogiem.
  • Tomasz z Akwinu – Jest najbardziej znanym przedstawicielem chrześcijańskiej antropologii filozoficznej. Napisał wiele książek na temat antropologii filozoficznej i relacji między wiarą a rozumem. 
  • Kartezjusz – Jest znany również jako współczesny antropolog filozoficzny. Najbardziej znany jest ze swojej filozofii wątpliwości. W swoim najsłynniejszym dziele, Dyskursie o metodzie, stwierdził, że jedyną rzeczą, której możemy być pewni, jest nasze własne istnienie. 
  • Kant – Próbował zrozumieć, co to znaczy być człowiekiem, skupiając się na moralności. Kanta interesowało pytanie, jak możemy postępować moralnie, nie znając konsekwencji naszych działań.

Jakie założenia miała antropologia filozoficzna w średniowieczu?

Średniowiecze znane jest jako wiek scholastyki. To znaczy, że był to czas, w którym filozofia polegała głównie na studiowaniu i interpretowaniu dzieł dawnych filozofów. Antropologia filozoficzna z kolei polegała głównie na interpretacji poglądów Arystotelesa. Arystoteles twierdził, że we wszechświecie istnieją dwa rodzaje przyczyn: materialne i sprawcze. Przyczyna materialna jest tym, z czego coś jest zrobione. Na przykład, materialną przyczyną ołówka jest drewno. Przyczyna sprawcza jest procesem, przez który coś jest wykonane. Na przykład,  przyczyną sprawczą ołówka jest drzewo, które zostało ścięte, aby go zrobić. 

Zostaw komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany